Wettelijke regeling
De rechter legt in zijn uitspraak de wettelijk regeling uit.
Als iemand niet uit zichzelf zijn schulden betaalt, dan regelt de wet manieren om die betaling af te dwingen. Eén van die manieren is loonbeslag. De schuldeiser legt dan beslag op het loon dat iemand van zijn werkgever moet krijgen. Daardoor wordt de werkgever dus betrokken bij de schulden van de werknemer: hij moet de schuldeiser betalen uit het loon dat de werknemer tegoed heeft. Dat begint met informatie geven. De werkgever moet binnen vier weken na de beslaglegging ‘verklaring doen’ aan de schuldeiser. Daarbij moet hij opgeven wat hij aan zijn werknemer schuldig is (het loon), maar ook bijvoorbeeld of er meer beslagen gelegd zijn en door wie. Als de werkgever die informatie niet geeft, kan hij zelf veroordeeld worden om de schuld van zijn werknemer te betalen.
Toepassing in dit geval
De deurwaarder die voor de schuldeiser optrad heeft het bedrijf gevraagd om die informatie. Maar het bedrijf heeft die niet gegeven, omdat de Belastingdienst al eerder beslag gelegd had op het loon. Volgens het bedrijf kan er dan niet nog eens beslag gelegd worden.
Dat klopt niet. Het is wel zo dat de werkgever het geld maar eenmaal hoeft af te dragen. Maar vervolgens moeten de verschillende schuldeisers dat onderling verdelen. Als er een tweede beslag gelegd wordt, moet de werkgever juist daarom opgeven wie er al eerder beslag gelegd hebben.
Het bedrijf heeft de informatie dus ten onrechte niet gegeven. Daarom moet het bedrijf zelf de hele schuld van de werknemer betalen, waarvoor het beslag gelegd is. Bovendien moet het bedrijf de proceskosten betalen.
Tip: Vul de derdenverklaring in het kader van een loonbeslag bij een van uw werknemers tijdig en correct in. Doet u dat niet, dan draait u op voor de hele schuld van uw werknemer. Daarna kunt u zelf proberen het betaalde bedrag op uw werknemer te verhalen.
